چگونه بفهمیم نوردهی عکس ما صحیح است؟

مقدمه:

تنظیم نوردهی صحیح، پایه و اساس عکاسی خوب است. اما نوردهی صحیح چیست؟
نوردهی صحیح نوردهی است که از آن راضی هستید. به این معنی که دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را به خوبی تنظیم کرده اید. نتیجه این است که نه نور زیادی و نه نور کمی بر سنسور دوربین شما تاثیر گذاشته است.
اما انتخاب تنظیمات نوردهی صحیح می تواند کمی شبیه به تصمیم گیری در مورد لباس پوشیدن برای یک شب بیرون رفتن باشد. یا مانند تعیین میزان فلفل چیلی برای اضافه کردن به کاری تایلندی. شما باید تعادل را برای موثرترین بودن آن کنترل کنید.
تنظیم نوردهی صحیح فرآیندی ذهنی است که تا حدودی تحت تأثیر عوامل فنی قرار دارد. می توانید تنظیمات دوربین خود را به طور خودکار کنترل کنید یا می توانید دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را در حالت دستی مدیریت کنید. حالت دستی آزادی خلاقانه بیشتری برای نوردهی سوژه شما به شما می دهد. می توانید آن را روشن تر یا تیره تر از آنچه در واقعیت است نشان دهید. انجام این کار یکی از ابزارهایی است که یک عکاس برای ثبت خلق و خوی در تصاویر خود دارد.
گفته می شود نوردهی صحیح از نظر فنی نوردهی است که جزئیات را در سایه ها و هایلایت های عکس داشته باشد. عکس همچنین دارای دامنه رنگ خوبی خواهد بود. بسیاری از عکاسان تمایل دارند به دنبال یک نوردهی مناسب فنی باشند. اگر این چیزی است که شما دوست دارید، مشکلی ندارد.
در این مقاله، من به بررسی تعادل بین جنبه های فنی و خلاقانه یک نوردهی صحیح می پردازم. گاهی اوقات این دو یکسان هستند. در مواقع دیگر اینطور نیست.

یافتن تعادل نوردهی صحیح

برخی از ژانرهای عکاسی بهترین نتیجه را با نوردهی فنی صحیح ارائه می‌دهند. تنظیم مثلث نوردهی به گونه‌ای که نور کافی به سنسور برسد. به طوری که جزئیات در سایه‌ها و نقاط روشن حفظ شوند. در نتیجه صحنه دارای طیف وسیعی از مقادیر تُنال خواهد بود.
ژانرهای دیگر بیشتر برای عکاسانی مناسب هستند که دوست دارند برای ایجاد روحیه و فضای خاص در عکس‌هایشان، انتخاب‌های خلاقانه‌ای انجام دهند. اگر بخش‌هایی از ترکیب‌بندی بسیار تاریک یا روشن باشند، این امر تأثیرگذاری عکس را افزایش می‌دهد.

همیشه جایی برای شکستن قواعد و ترکیب روش‌ها وجود دارد، زیرا بهترین عکس‌ها محدود به قوانین خشک و سخت نیستند. مهمترین بخش خلاقیت در عکاسی، گرفتن عکس‌هایی است که دقیقا همان چیزی باشند که در ذهن شماست. نباید بگذارید قوانین فنی، خلاقیت شما را محدود کنند.
اما این به معنای نادیده گرفتن کامل اصول نیست. برای گرفتن یک عکس با نوردهی مناسب، باید تنظیمات نوردهی دوربین را به درستی مدیریت کنید. و این کار را با این درک انجام دهید که در نهایت مقدار مناسبی از نور به سنسور دوربین برسد.

نور بیش از حد منجر به نوردهی بیش از اندازه می شود. تصویر بیش از حد روشن است. با نور بسیار کم، نوردهی کمتر از حد رخ می دهد و تصویر بیش از حد تاریک است.
دوربین شما یک قطعه پیچیده از سخت افزار الکترونیکی است. مگر اینکه از دوربین فیلم قدیمی استفاده کنید. هر ابزاری محدودیت هایی دارد. شما باید دیافراگم و سرعت شاتر و ISO را برای ثبت تصاویر با نوردهی مناسب مدیریت کنید که سپس می توانید پردازش های بعدی را روی آنها اعمال کنید.
به دنبال پیدا کردن نقطه ای خوشایند باشید که جنبه های فنی و خلاقانه عکاسی با هم برخورد کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ترکیب آنها نوردهی کامل را ایجاد می کند. نوری که تعادل بین جنبه های فنی و خلاقانه عکاسی است.

دامنه دینامیکی و دامنه تنال

دامنه دینامیکی، محدوده روشنایی است که سنسور دوربین قادر به ثبت آن بین سیاه و سفید است. اصطلاح "دامنه تنال" تعداد تن‌های ثبت شده در یک عکس را توصیف می‌کند.
دامنه دینامیکی در هر دوربین محدود است. در یک فریم واحد، سنسور دوربین شما قادر به ثبت طیف وسیعی از تن‌هایی که ما با چشم خود می‌بینیم، نیست. به همین دلیل، مدیریت صحیح تنظیمات مثلث نوردهی بسیار مهم است.
دامنه تنال در یک عکس به موارد زیر بستگی دارد:
مقدار نوری که صحنه را روشن می‌کند
کیفیت نور
تنظیمات نوردهی
دامنه تنال در سوژه
همه این عوامل باید به طور مستقل اما نه انحصاری در نظر گرفته شوند. با ترکیب آن‌ها می‌توانید عکس‌های به خوبی نوردهی شده‌ای تولید کنید.

چه مقدار نور در صحنه وجود دارد؟
مقدار نور موجود در صحنه بر تنظیمات دوربین شما تاثیر می‌گذارد، صرف نظر از اینکه در شرایط پرنور یا کم‌نور عکاسی می‌کنید.
هنگامی که دوربین را در حالت دستی (Manual) استفاده می‌کنید، به طور واضح باید بهترین تنظیمات را برای یک نوردهی صحیح انتخاب کنید. در هر حالت اتوماتیک یا نیمه اتوماتیک نوردهی، دوربین تصمیم می‌گیرد که از چه تنظیماتی استفاده کند. سرعت شاتر سریع‌تر، دیافراگم بسته‌تر (عدد f بالاتر) و/یا تنظیمات ISO پایین‌تر زمانی مورد نیاز است که صحنه به خوبی روشن باشد. در صحنه‌هایی با نور کم، به سرعت شاتر کندتر، دیافراگم بازتر (عدد f پایین‌تر) و/یا ISO بالاتر نیاز است.

کیفیت نور چطور؟
نور سخت یا نور نرم؟ صحنه‌ای که توسط بیش از یک منبع نور روشن می‌شود، یا نور بازتابیده بر آن تأثیر می‌گذارد. این ویژگی‌های مختلف نور بر محدوده تُنالی که ممکن است ثبت شود، تأثیر می‌گذارد.
در نور سخت، محدوده تُنال اغلب بیشتر است، اما ممکن است محدوده کامل ثبت نشود. این بستگی به سوژه و تنظیمات نوردهی دارد. در نور سخت، می‌توانید تصویری ایجاد کنید که فقط سیاه و سفید باشد و تُن‌های میانی کمی یا بدون تُن میانی داشته باشد.
نور نرم احتمالاً فرصت‌های بیشتری برای ایجاد نوردهی با تُن‌های میانی بیشتر فراهم می‌کند. سایه‌ها به اندازه نور سخت تیره و نقاط برجسته به اندازه نور سخت روشن نخواهند بود.
در صحنه‌هایی که از بیش از یک منبع روشن می‌شوند، محدوده تُنال در عکس می‌تواند بسیار متفاوت باشد، زمانی که شما کنترل نور را در دست دارید.

تنظیمات نوردهی بر دامنه‌ی تونال تاثیر می‌گذارند
انتخاب دیافراگم بازتر برای عمق میدان کم، بر نوردهی شما تاثیر می‌گذارد. همانطور که انتخاب سرعت شاتر بالا برای فریز کردن حرکت نیز بر آن تاثیر می‌گذارد. تعادل بین دیافراگم f2.8 نیازمند سرعت شاتر کافی است. تنظیم سرعت شاتر بر روی 1/15 ثانیه در یک روز آفتابی، نیاز به تنظیم دیافراگم بر روی مقدار بسته‌تر دارد. دستیابی به عمق میدان کم، چالش‌برانگیز خواهد شد. استفاده از ایزو 100 کمک‌کننده خواهد بود، اما ممکن است کافی نباشد. انتظار کشیدن تا زمانی که نور کمتری وجود داشته باشد، به شما کمک می‌کند تا نوردهی صحیح و عمق میدان کم را به دست آورید.
برای ثبت یک نوردهی کامل و حفظ کنترل خلاقانه بر جنبه‌هایی مانند عمق میدان و تاری حرکت، شما نیاز به درک خوبی از نحوه استفاده از دوربین خود دارید. همچنین نیاز به درک خوبی از نورسنجی دارید.

چاهک اندازه‌گیری نور
اندازه‌گیری نور برای نقاط روشن، میانی یا تاریک، منجر به نوردهی‌های متفاوتی می‌شود. دوربین دیجیتال مدرن شما حداقل دارای سه تنظیم برای اندازه‌گیری نور است. این تنظیمات، نور صحنه را به روش‌های مختلفی می‌خوانند. بیایید به دو حالت اصلی اندازه‌گیری نور که به شما در دستیابی به نوردهی صحیح کمک می‌کنند، نگاهی بیندازیم.
یکی از آن‌ها، اندازه‌گیری میانگین است. نیکون آن را اندازه‌گیری ماتریسی و کانن آن را اندازه‌گیری ارزیابی نامیده است. دستگاه اندازه‌گیری نور، صحنه را از نقاط متعددی می‌خواند و نتیجه میانگین را ارائه می‌دهد.
حالت دیگر، اندازه‌گیری نقطه‌ای است. در این حالت، می‌توانید بخشی کوچک از عکس خود را برای خواندن نور انتخاب کنید. با استفاده از این حالت، می‌توانید از یک نقطه روشن، یک نقطه تاریک یا یک نقطه میانی نور را بخوانید. با استفاده از این حالت، می‌توانید کنترل دقیقی بر نوردهی تصویر خود داشته باشید.
من اغلب از حالت‌های اندازه‌گیری میانگین و نقطه‌ای برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه تنظیمات دوربین خود استفاده می‌کنم.

دامنه‌ی تنال در سوژه‌ی شما چقدر متنوع است؟
هنگامی که می‌خواهید نوردهی صحیحی انجام دهید، باید میزان تغییرات تنال در صحنه‌هایی که عکاسی می‌کنید را در نظر بگیرید. برخی از سوژه‌ها دامنه‌ی تنال بسیار کمی دارند. نوردهی برای این سوژه‌ها آسان است. در هر حالت خودکار، احتمالاً به جبران نوردهی نیاز نخواهید داشت زیرا دوربین نوردهی صحیح را پیش‌بینی خواهد کرد.
عکاسی از سوژه‌هایی با سایه‌های عمیق و هایلایت‌های روشن احتمالاً دامنه‌ی دینامیکی دوربین را به چالش می‌کشد. ممکن است نتوانید نوردهی صحیحی را تنظیم کنید که جزئیات را در روشن‌ترین و تاریک‌ترین نواحی تصویر ثبت کند.
هیستوگرام در دوربین دیجیتال شما اطلاعاتی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا بدانید چه زمانی در انتهای هر دامنه‌ی تنال جزئیات را از دست می‌دهید. هنگامی که نمودار هیستوگرام به سمت چپ جمع شده و به بالا برخورد می‌کند، جزئیات را در تاریک‌ترین قسمت‌های تصویر از دست داده‌اید. هنگامی که هیستوگرام به سمت راست جمع شده و به بالا برخورد می‌کند، جزئیات را در هایلایت‌ها از دست داده‌اید.
هیستوگرام به شما نشان نمی‌دهد که چه زمانی نوردهی شما صحیح است، اما برای نشان دادن اینکه چه زمانی جزئیات در یک تصویر ثبت نمی‌شود، مفید است.

قرار گرفتن صحیح در معرض نور، چیزی است که شما آن را تعیین می‌کنید.

همانطور که می‌بینید، جنبه‌های بسیاری برای ثبت تصویری با نوردهی صحیح وجود دارد. رها کردن دوربین روی حالت خودکار اغلب تصویری با نوردهی قابل قبول تولید می‌کند. هنگامی که نور پخش شده است و سوژه شما کنتراست بالایی ندارد، احتمالاً هنگام استفاده از حالت خودکار به جبران نوردهی نیازی نخواهید داشت.
در حالت دستی، می‌توانید زمانی که پارامترهای تنالیته محدود هستند، متر خود را روی میانگین تنظیم کنید. در صحنه‌های با کنتراست بالا، استفاده از متر نقطه به شما کمک می‌کند تا تنظیمات مناسب برای نوردهی صحیح را تعیین کنید.

نتیجه گیری:

کنتراست بالا به معنای تصمیم‌گیری بیشتر است. زیرا محدودیت‌های نوردهی فراتر از توانایی دوربین دیجیتال شما برای ثبت هر تُنی خواهد بود.
یادگیری جنبه‌های فنی کنترل نوردهی و نور به شما کمک می‌کند تا انتخاب‌های آگاهانه‌تری داشته باشید. هنگامی که به خوبی از دوربین خود استفاده کنید، آزادی بیشتری برای خلاقیت بیشتر در عکاسی خواهید داشت.