نورپردازی استودیویی برای عکاسی مد
بیشتر عکاسی‌های مد استودیویی در فضای داخلی و بدون نور طبیعی خورشید انجام می‌شود. اما ابتدا بیایید زمانی را در نظر بگیریم که نور قابل توجهی از پنجره در محل استودیو وجود داشته باشد و نور پنجره‌ها برای روشن کردن سوژه کافی باشد.
اگر پنجره وجود دارد، بهتر است ابتدا بدون حضور سوژه به فضای استودیو نگاه کنید و ببینید نقاط روشن و سایه‌ها کجا می‌افتند و چگونه با توجه به زمان روز و موقعیت خورشید تغییر می‌کنند. اگر نقاط روشن و سایه‌ها الگوی مطلوبی از نور پنجره ایجاد می‌کنند، می‌توانید سوژه خود را نسبت به الگوهای نوری در پیش‌زمینه یا پس‌زمینه قرار دهید.
هنگامی که سوژه با نورپردازی پنجره‌ای که سایه‌هایی از قاب پنجره یا موانع دیگر نور خورشید ایجاد می‌کند، عکاسی می‌شود، تنظیمات کوچک در موقعیت سوژه می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. معمولا تغییرات در نورپردازی از چهره یا قسمت‌های اصلی عکس دور نگه داشته می‌شود.
حالا نورپردازی در استودیویی بدون پنجره را در نظر بگیریم. بدون نور طبیعی، تمام نورپردازی مصنوعی خواهد بود. بهترین نورها برای عکاسی مد در استودیو، نورهای استروبوس عکاسی (مونولایت) هستند. این نورها به دلیل زمان بازیابی سریع‌تر، قدرت بیشتر و امکان کنترل از راه دور آسان‌تر با استفاده از فرستنده و گیرنده، از فلاش‌های دوربینی که روی پایه فلاش دوربین نصب می‌شوند، برتری دارند.
نورپردازی مداوم ویدیویی، انتخاب مطلوبی نیست زیرا نور اصلی جلوی سوژه می‌تواند برای مدل آزاردهنده باشد یا باعث چشم ریز کردن او شود. در مقابل، با استفاده از مونولایت‌ها، فلش سریع نور استروب کار را آسان‌تر می‌کند.
تنظیمات دوربین برای عکاسی استودیویی
به طور خلاصه، می‌خواهم به تنظیمات دوربین بپردازم. تنظیمات دوربین برای عکاسی مد باید کاملا ساده باشد. پیشنهاد می‌کنم برای بهترین کیفیت تصویر، ایزو را روی ۱۰۰ یا کمترین مقدار ممکن تنظیم کنید و اگر به نور بیشتری نیاز داشتید، از تجهیزات نورپردازی خود استفاده کنید.
اتکا به نورپردازی خودتان، مزیت کلیدی عکاسی در استودیو و در محیطی کنترل‌شده است. من معمولا با دیافراگم f7 تا f11 عکاسی می‌کنم چون در عکاسی فشن معمولا می‌خواهیم همه چیز در فوکوس باشد. برای سرعت شاتر، سرعت 1/125 ثانیه را پیشنهاد می‌کنم که سرعت بالایی است و برای ثابت نگه داشتن حرکت «کافی» است و باید با بیشتر فلاش‌ها سازگار باشد. اگر فلاش شما قابلیت «سرعت همگام‌سازی بالا» دارد، در صورت تمایل می‌توانید سرعت شاتر را تا 1/250 ثانیه افزایش دهید.
اگر از تنظیمات پیشنهادی من استفاده کنید ایزو ۱۰۰، دیافراگم f7، و سرعت شاتر ۱/۱۲۵ ثانیه اگر عکس‌های شما با این تنظیمات نوردهی مناسبی دارند، به احتمال زیاد نورهای عکاسی شما، هر نور دیگری مثل نور سقف یا نورهای محیطی استودیو را تحت الشعاع قرار می‌دهند که خوب است. در ضمن، نورهای غیر عکاسی در استودیو معمولا نور محیطی نامیده می‌شوند، پس نگران نباشید چون همانطور که گفتم روی عکس‌هایتان تأثیری نخواهد گذاشت و برای زمانی که فلاش شما روشن نیست و به دوربینتان کمک می‌کند تا فوکوس کند، به مقداری نور محیطی نیاز دارید.
شخصا برای عکاسی استودیویی هنگام کادربندی، از نمای زنده استفاده می‌کنم. هرچند به منظره‌یاب‌های الکترونیکی علاقه دارم، اما فقط در فضای باز از آن‌ها استفاده می‌کنم. در استودیو، می‌توانید به‌راحتی از نمای زنده برای کادربندی به کارهای دیگر سوئیچ کنید. در مورد تنظیمات بالانس سفید دوربین، می‌توانید آن را با یک چارت رنگی تنظیم کنید یا اهمیتی ندهید، چون می‌توان در مرحله‌ی پس از تولید به‌صورت غیرمخرب آن را تغییر داد. من ترجیح می‌دهم حداقل به تنظیمات مورد نظرم نزدیک باشم تا بهترین پیش‌نمایش را در همان لحظه ببینم.
دو تنظیم نزدیک به هم معمولاً AWB (تراز سفیدی خودکار) و فلش هستند، اما به نظر من AWB عکس را کمی سرد و فلش آن را خیلی گرم می‌کند و معمولاً تنظیم وسط این دو بهترین و نزدیک‌ترین حالت به چیزی است که با چارت رنگ می‌گیرید. بنابراین، AWB یا فلش شما را به تراز سفیدی مطلوب بسیار نزدیک می‌کنند. همچنین لازم به ذکر است که در عکاسی استودیویی مد، تراز سفیدی سردتر و بک‌گراند خاکستری کمی تیره تر رایج‌تر است.
زاویه‌های عکاسی از مدل‌ها
زاویه‌ها مهم هستند در مدل و به‌ویژه در عکاسی مد، زاویه‌های قرار گرفتن مدل اهمیت زیادی دارد. اغلب گفته می‌شود که ایجاد اشکال مثلثی در پوز دادن مهم است. من موافقم، زیرا وقتی مفاصل به شکل مثلث باشند، در موقعیت‌های عمود بر دوربین قرار می‌گیرند. وقتی مدل به سمت دوربین کشیده می‌شود، می‌تواند ظاهر نامتناسبی ایجاد کند.
مثلاً اگر آرنج مدل به سمت دوربین باشد، با پس‌زمینه ترکیب می‌شود و ممکن است خیلی بزرگ یا خیلی کوتاه به نظر برسد. اگر آرنجشان در کنار بدنشان به شکل مثلث باشد، ظاهری مطلوب‌تر ایجاد می‌کند. تمام حالت‌های کلاسیک قواعد نگارش عناصر مهمی مانند تقارن و قانون یک سوم، در عکاسی مد همچنان اهمیت دارند.
می‌خواهم براساس تجربه‌ام چند نکته اضافه کنم. معمولاً مدل‌های عکاسی مد قدبلند هستند، ۱۷۵ سانتی‌متر و بالاتر، اما همیشه اینطور نیست. برای عکاسی مد، وقتی مدل ایستاده و می‌خواهید عکس تمام قد بگیرید، توصیه می‌کنم از ارتفاع حدود ۶۰ سانتی‌متری از زمین عکس بگیرید. اگر از ارتفاع زیاد عکس بگیرید، به ظاهر مطلوب مد در عکاسی نمی‌رسید. داشتن ظاهر و حس مناسب در عکس‌ها و همچنین ثبات در ظاهر، به جذب مشتریان بیشتر کمک می‌کند. علاوه بر این، عکاسی از زاویه پایین، مدل را بلندتر نشان می‌دهد.
اگر عکس تمام قد نباشد، باید زاویه دوربین را تغییر دهید. به‌طور کلی، دوربین را در مرکز جرم سوژه قرار دهید. مثلاً اگر از کمر تا سر مدل عکس می‌گیرید، دوربین را هم‌سطح با قفسه‌ی سینه‌اش قرار دهید. ارتفاع دوربین تا حد زیادی به فاصله‌ی کانونی لنزتان بستگی دارد.
شدیدا توصیه می‌کنم با فاصله کانونی ۵۰ تا ۸۵ میلی‌متر عکاسی کنید. برای عکاسی مدل، لنزهای با فاصله کانونی بلندتر، به‌خصوص در حدود ۸۵ میلی‌متر برای عکاسی مد در استودیو، بسیار ترجیح داده می‌شوند. عکاسی با لنزهای بلندتر، مدل را باریک‌تر، بلندتر و به‌طور کلی جذاب‌تر نشان می‌دهد. هرچه فاصله کانونی لنز شما کمتر باشد، جزئیات بیشتری در تصاویر مد خود نمایش می‌دهید. شما با لنز ۲۴ میلی‌متری سلفی می‌گیرید، با ۵۰ میلی‌متر مثل چشم انسان می‌بینید و با ۸۵ میلی‌متری عکاسی مد انجام می‌دهید. اغلب، اگر از ارتفاع پایین عکاسی می‌کنم، مدل را طوری هدایت می‌کنم که گردنش به جلو خم شود تا صورتش در زاویه موازی با لنز قرار گیرد. اگر چانه‌اش خیلی بالا باشد، وقتی از پایین عکاسی می‌کنید، سرش کوچک‌تر به نظر می‌رسد.
پیش تولید در استودیو
برنامه‌ریزی زیادی برای کار حرفه‌ای لازم است. یک عکاس ممکن است قبل از عکاسی با طراح لباس یا مدیر هنری و مدل ارتباط برقرار کند تا ایده‌های خلاقانه‌ای ارائه دهند. تهیه و به اشتراک گذاشتن موڈبورد یا دیگر منابع الهام برای تعیین سبک و حال و هوای عکاسی امری غیرمعمول نیست.
اگر از پیشنهادهای نورپردازی، تنظیمات دوربین و زاویه‌های پیشنهادی استفاده کنید و سوژه را در برابر پس‌زمینه یک‌دست عکاسی کنید، به احتمال زیاد تصاویری با کیفیت بالا از مد خواهید گرفت. اما ممکن است بخواهید سبکی را انتخاب کنید که چکمه‌ها را به نمایش بگذارد و از زاویه پایین و گسترده عکس بگیرید تا چکمه‌ها در پیش‌زمینه بزرگ به نظر برسند. یا شاید بخواهید کلاه را به نمایش بگذارید و از بالای سر مدل عکس بگیرید.
برای عکاس مهم است که از قبل طرح کلی کار را بداند و ایده‌های جدیدی برای بهترین شیوه‌ی عکاسی از آن برنامه‌ریزی کند. همچنین، پیش‌تولید ممکن است شامل تغییر پس‌زمینه یا افزودن وسایل صحنه برای پروژه باشد. ممکن است یک طراح لباس بخواهد رنگ پس‌زمینه با لباس‌ها و اکسسوری‌ها هماهنگ باشد یا هر ایده دیگری که بهتر است قبل از عکاسی به آن فکر شود. وظیفه‌ی عکاس بداهه‌پردازی برای گرفتن تصویری شگفت‌انگیز است و برنامه‌ریزی دقیق بهترین راه برای آسان‌تر کردن این کار است.
زمان‌بندی و روانی
مدیریت زمان در عکاسی استودیویی مد بسیار مهم است. چه استودیو را ساعتی اجاره کنید چه گروه شما تحت زمان‌بندی باشد، اختصاص زمان به همه جنبه‌های عکاسی ضروری است. آماده‌سازی مو و آرایش مدل و پرو لباس پیش از عکاسی در استودیو امری عادی است و ممکن است کمی زمان ببرد. به تجربه من این پروسه حدود یک ساعت طول می‌کشد، اما برای زمانی بیشتر آماده باشید و با آرایشگر و آرایشگر مو که کمی کندتر کار می‌کنند، مهربان باشید.
همچنین، چند استایل عکاسی می‌کنی؟ اگر پنج استایل عکاسی می‌کنی، شاید بخواهی برای هر استایل ۳۰ تا ۵۰ عکس بگیری تا بتوانی عکس‌های خوب را انتخاب کنی و زمان لازم برای تغییر لباس و رتوش را هم در نظر بگیری. اگر وقت اضافه داری، می‌توانی آهسته‌تر عکاسی کنی، عکس‌های آزمایشی بیشتری بگیری و به بهترین عکس‌های گرفته شده تا به حال برسی. توصیه من این است که به این نکته توجه داشته باشی... از گرفتن عکس‌های خیلی شبیه به هم خودداری کنبه خصوص وقتی خوب به نظر می‌رسند.
گاهی اوقات، وقتی عکس‌هایتان عالی و دقیقا همانطور که می‌خواهید می‌شوند، ممکن است بیش از حد عکس‌های مشابه بگیرید. وقتی مطمئن شدید عکسی که آن ژست را نشان می‌دهد (یا چند عکس برای انتخاب) دارید، به ژست دیگری بروید یا تغییر کنید. این پیشروی اساسا به خاطر تنوع انجام می‌شود، چون معمولا در عکاسی مد استودیویی به عکس‌های عالی متعددی با ژستهای مختلف نیاز دارید.
