راهنمای عکاسی نجومی برای مبتدیان

مقدمه:

چه یک کهکشان دور افتاده، چه ماه در حال گردش در نزدیکی، یا یک رویداد نجومی که یک بار در زندگی اتفاق می افتد، عکاسی نجومی جادوی خاصی دارد. از زمانی که دوربین‌ها اختراع شدند، عکاسان نجومی برای ثبت زیبایی و حرکات آن - از کسوف گرفته تا پیوندها- حضور داشتند.
اولین تلاش شناخته شده برای عکاسی نجومی، عکسی بود که در سال 1839 توسط لویی ژاک مانده داگر - مخترع فرآیند داگرئوتیپ از ماه گرفته شد. البته تجهیزات و تکنولوژی عکاسی نجومی و عکاسی از آن زمان تا کنون راه زیادی را طی کرده است!
به‌عنوان دوستدار این موضوع، من اینجا هستم تا نکات مهم خود را در مورد نحوه تنظیم دقیق عکاسی نجومی - از تنظیمات دوربین گرفته تا تجهیزات ایده‌آل برای بسته‌بندی، به اشتراک بگذارم.

توصیه های تجهیزات عکاسی نجومی

عکاسی نجومی - در هسته خود - فقط به سه ابزار کلی نیاز دارد: دوربین، لنز و سه پایه. با این حال، کیفیت، عملکرد و کارایی تجهیزات متفاوت است. بنابراین مطمئن شوید که به تجهیزات دوربین تخصصی لیست شده در زیر توجه کنید تا مطمئن شوید که عکاسی نجومی شما برجسته است!
بدنه دوربین دیجیتال حرفه ای
یک دوربین مدرن DSLR یا بدون آینه می تواند تصاویر نجومی باورنکردنی را ثبت کند. فناوری‌ها و ویژگی‌های جدید - مانند بزرگ‌نمایی فوکوس، تثبیت‌کننده تصویر و فایل‌های تصویری بزرگ‌تر - به آنها برتری داده است.
با این حال، اگر بتوانید آن را بپردازید، بدنه دوربین فول فریم بهترین دوربین عکاسی نجومی را می سازد – نه یک دوربین DSLR سطح پایه. از آنجایی که دوربین های فول فریم دارای سنسور بزرگتر از دوربین دیجیتال معمولی شما هستند، تصاویر عکاسی نجومی با جزئیات بیشتر تضمین می شوند.
بسیاری از آنها معمولاً دارای وضوح اپتیکال مجموعه بالاتری نیز هستند - معمولاً 50 مگاپیکسل یا 4K و بالاتر.

یک لنز قدرتمند
اکثر دوربین های دیجیتال می توانند به اندازه کافی از آسمان شب عکس بگیرند. بنابراین، اگر به بدنه دوربین بدون آینه یا DSLR که در حال حاضر دارید محدود شده‌اید، می‌توانید به جای آن روی ارتقاء لنزهای دوربین خود تمرکز کنید. با این حال، برای اینکه لنزهای مختلف را به دوربین خود بچسبانید، باید یک بدنه دوربین با لنز قابل تعویض باشد.
سه لنز خاص برای عکاسی از آسمان شب و عکاسی نجومی توصیه می شود - لنزهای سریع، تله فوتو و زاویه باز.
هنگام استفاده از یک لنز با زاویه باز (16-24 میلی‌متر)، می‌توانید میدان دید وسیع‌تری و واقعی‌تر از آسمان شب بزرگ را ثبت کنید.
لنزهای سریع دارای دیافراگم بسیار بزرگ هستند - معمولاً از f/2.8 تا f/2، اما برخی از آنها حتی می‌توانند تا f/1.4 نیز بروند.
در حالی که لنزهای تله فوتو به ویژه در بزرگنمایی خوب هستند، زیرا دارای تنظیمات فاصله کانونی طولانی تری هستند (85mm<).
تجهیزات بزرگنمایی
به طور معمول، ستاره شناسان آسمان ها را با تلسکوپ رصد می کنند - نه با چشم غیر مسلح. اگرچه یک عدسی مطمئناً می‌تواند این اتفاقات را بزرگ‌نمایی کند، حتی بهترین آن‌ها نیز بعید است که با منظره یک تلسکوپ حرفه‌ای مقایسه شوند.
خوشبختانه، شما می توانید یک تلسکوپ را مستقیماً به بدنه دوربین وصل کنید - درست مانند یک لنز! تنها چیزی که نیاز دارید تجهیزات تخصصی - به ویژه یک آداپتور t-ring - برای اتصال بدنه دوربین خود به چشمی تلسکوپ است.

سه پایه و تجهیزات تثبیت کننده
اگر دوربین شما ناپایدار باشد، حتی بهترین تجهیزات عکاسی و تنظیمات برای عکاسی نجومی کمک چندانی به نوردهی طولانی شما نمی کند. برای جلوگیری از "لرزش دوربین" وحشتناک، مطمئن شوید که دوربین شما با یک سه پایه محکم تثبیت شده است و تنظیماتی مانند قفل آینه را فعال کنید.
برای اینکه دوربین خود را به درستی زمین گیر کنید، باید مطمئن شوید که خود سه پایه روی زمین نسبتاً یکنواخت و محکم نیز قرار دارد. برای عکاسی نجومی در اعماق آسمان، یک پایه تلسکوپ یا پایه استوایی - که می تواند تلسکوپ شما را روی سه پایه شما متصل کرده و ثابت کند - ضروری است.
همچنین می توانید یک کابل شاتر از راه دور را در کیف دوربین خود قرار دهید (یا از یک برنامه استفاده کنید) تا از تصاویر واضح اطمینان حاصل کنید.
استفاده از تلسکوپ برای گرفتن اجسام در اعماق آسمان
برای تصویربرداری نجومی در اعماق آسمان - عکاسی از اجرام و پدیده‌های اعماق آسمان مانند کهکشان‌ها و سحابی‌های فراتر از منظومه شمسی - استفاده از تلسکوپ ضروری است. با این حال، تا زمانی که در یک آسمان صاف شب با حداقل آلودگی نوری عکاسی کنید، هنوز هم می‌توانید از اکثر اجسام در اعماق آسمان عکس بگیرید.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی نجومی

تنظیم صحیح تنظیمات دوربین برای عکاسی نجومی به طور چشمگیری بر نتیجه نهایی تأثیر می گذارد. اگرچه هیچ تنظیمی برای همه وجود ندارد، تنظیمات زیر نقطه شروع خوبی هستند.
تنظیمات ISO
برای عکاسی در شب، یک ISO بالا (حدود 400-1600) به طور کلی برای روشن کردن نوردهی توصیه می شود. با این حال، ایزوهای بالاتر با نویز همراه هستند - دانه‌بندی غیرجذابی که می‌تواند تصاویر دقیق را خراب کند.
بنابراین، مهم است که ISO را با سایر تنظیمات نوردهی خود متعادل کنید - و چند تکنیک عکاسی نجومی را امتحان کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. برخی از دوربین ها همچنین دارای عملکرد کاهش نویز ISO بالا و سنسور تصویر دوگانه هستند - که هر دو می توانند نویز را در ISOهای بالاتر کاهش دهند.
حالت دوربین: حالت دستی
در حالت ایده‌آل، شماره‌گیر دوربین خود را روی حالت نوردهی دستی تنظیم کنید - که معمولاً با علامت M نشان داده می‌شود. در حالت دستی، می‌توانید تقریباً تمام تنظیمات مهم خود از جمله سرعت شاتر، جبران نوردهی، ISO و دیافراگم را تنظیم کنید. برای عکاسی نجومی و عکاسی از آسمان شب، که در آن شرایط می تواند مشکل باشد و بسیار متفاوت است، ضروری است!
سرعت شاتر: کندتر
ایزوی بالاتر می‌تواند نور بیشتری را وارد کند، اما سرعت شاتر پایین‌تر نیز این امکان را دارد. تنظیم زمان نوردهی انتخابی شما تعیین می‌کند که شاتر با چه سرعتی باز و بسته می‌شود و بر میزان نور مجاز به لنز تأثیر می‌گذارد.
بنابراین، چرا می‌توانید ISO پایین‌تر یا دیافراگم باریک‌تر را با تنظیم سرعت شاتر روی تنظیمات طولانی‌تر جبران کنید، بهترین سرعت شاتر برای عکاسی نجومی حدود 15 ثانیه تا 30 ثانیه یا بیشتر است.
نوردهی طولانی‌تر مانند این عکس‌هایی با نوردهی طولانی ایجاد می‌کند. نوردهی های طولانی یا فاصله زمانی برای گرفتن اجسام بسیار کم نور و پدیده های نوری به سختی قابل مشاهده مانند کهکشان راه شیری ایده آل هستند. زمان اضافی اجازه می دهد تا نور کافی به سنسور تصویر برای ثبت یا افشای این جزئیات وارد شود.
نکته حرفه ای: به خاطر داشته باشید که در سرعت های شاتر طولانی تر، چرخش زمین وارد عمل می شود. ممکن است به جای تصاویر دقیق و متمرکز از خوشه های ستاره ای، دنباله های ستاره ای در آسمان شب ایجاد کند. بنابراین، مطمئن شوید که فقط از سرعت های شاتر بسیار طولانی برای عکسبرداری از مسیرهای ستاره یا اشیاء و صحنه های پیش زمینه استفاده می کنید.

دیافراگم: باز گسترده
وقتی صحبت از تنظیمات عکاسی نجومی می شود، دیافراگم لنز نقش مهمی ایفا می کند. دیافراگم انتخابی شما تعیین می کند که چه مقدار نور محیط به سنسور دوربین شما اجازه می دهد. هنگام عکاسی از آسمان های تاریک، می خواهید تا حد امکان نور به دوربین شما وارد شود. بنابراین دیافراگم خود را به بازترین تنظیم ممکن (با نام مستعار، کمترین — >f/4) باز کنید.
تنظیمات تراز سفیدی: خودکار
تعادل رنگ سفید نقش مهمی در عکاسی نجومی، به ویژه هنگام عکاسی از ماه دارد. برای شروع، تعادل رنگ سفید خود را روی خودکار یا نور روز تنظیم کنید تا ببینید آیا هر کدام با نیازهای شما مطابقت دارد یا خیر. اگر نه، می توانید با تنظیمات مختلف تعادل رنگ سفید بازی کنید.

فوکوس: فوکوس دستی
اکثر دوربین ها برای فوکوس روی هر موضوع تاریک، از جمله آسمان تاریک، مشکل دارند. بنابراین، بهتر است هنگام عکاسی نجومی، فوکوس خودکار یا هر فوکوس دکمه‌ای پشتی را خاموش کنید و به‌جای آن با استفاده از حلقه فوکوس خود فوکوس کنید. برای فوکوس دقیق‌تر می‌توانید از نمای زنده با فوکوس دستی استفاده کنید.
نکته حرفه ای: اگر همچنان می خواهید از فوکوس خودکار استفاده کنید، نقاط فوکوس خود را به یک (یا فقط چند نقطه) محدود کنید. سپس، روی یک جرم آسمانی در آسمان - مانند ماه یا یک ستاره یا سیاره درخشان در منظومه شمسی - با استفاده از آن در قاب تصویر خود، به دقت نگاه کنید.
سایر تنظیمات مهم عکاسی نجومی
فراتر از تنظیمات ضروری عکاسی نجومی، چند عملکرد دیگر نیز وجود دارد که باید در نظر بگیرید. دوربین های دیجیتال دارای تنظیمات زیادی برای تغییر اشباع رنگ، وضوح، کیفیت تصویر و موارد دیگر هستند. نام و وجود آن ممکن است با توجه به مدل دوربین و لنز و برند متفاوت باشد.

به عنوان مثال، به موارد زیر توجه کنید:
نوع تصویر: همیشه فرمت فایل تصویر RAW + JPEG را برای عکسبرداری انتخاب کنید. با این حال، هنگام عکاسی از تصاویر RAW با حافظه بالاتر، باید فضای بیشتری را در کارت حافظه خود فراهم کنید.
کیفیت/اندازه تصویر: بالاترین کیفیت را انتخاب کنید: بزرگ، که فشرده‌سازی تصویر را محدود می‌کند. به خاطر داشته باشید که مانند فایل‌های RAW، برای قرار دادن این فایل‌های بزرگ‌تر، باید از یک کارت حافظه SD یا فلش کارت فشرده با ظرفیت بالاتر استفاده کنید.
تایمر خودکار تأخیر: یک تأخیر 2 ثانیه ای (یا بیشتر) انتخاب کنید تا هنگام فشار دادن دکمه شاتر به صورت دستی از لرزش دوربین جلوگیری کنید. انجام این کار احتمال تار شدن تصاویر آسمان شب را کاهش می دهد و اگر کابل یا برنامه ای برای رها کردن شاتر از راه دور ندارید، ایده آل است.
کاهش نویز در دوربین: اگرچه کاهش نویز در دوربین می تواند دانه بندی را محدود کند، اما می تواند کیفیت تصویر را نیز کاهش دهد. بنابراین از این تنظیم عاقلانه استفاده کنید – و به یاد داشته باشید که پس پردازش تصاویر شما نیز یک راه حل مناسب برای کاهش نویز بیش از حد است.
اشباع رنگ: برای ثبت هر چه بیشتر جزئیات رنگ، اشباع رنگ تصویر خود را در تنظیمات دوربین خود در بالاترین میزان خود تنظیم کنید. توجه داشته باشید که تنظیمات تصویر مانند این ممکن است روی تصاویر RAW تأثیری نگذارند. ساده‌تر از JPEG‌های تنظیم‌شده خودکار شما به نظر می‌رسند.
تصحیح قرمزی چشم: این تنظیم را خاموش کنید تا مطمئن شوید دوربین شما نقاط روشن یا قرمز را در آسمان شب تنظیم نمی کند.
کاهش نویز با نوردهی طولانی: اگر می‌خواهید دوربین دیجیتال شما یک فریم تیره بگیرد و آن را با تصویر اولیه با نوردهی طولانی ترکیب کنید، این تنظیم را روشن کنید. با این حال، توجه داشته باشید که این فرآیند ممکن است بیشتر طول بکشد و احتمالاً زمان قرار گرفتن در معرض آن را دو برابر می کند. اگر در حال عکاسی از اجرام یا رویدادهای آسمانی حساس به زمان هستید، مانند خسوف یا بارش شهابی، نه! در این حالت، پس از اتمام تصویربرداری، چند فریم تیره بگیرید.

آیا می توانم از تنظیمات یکسان برای انواع عکاسی در شب و عکاسی نجومی استفاده کنم؟
هنگام عکاسی نجومی - چه عکس های آسمان شب یا عکاسی نجومی در اعماق آسمان - تنظیمات شما احتمالاً متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، برای عکاسی از راه شیری باید از نوردهی طولانی تری استفاده کنید – اما در هنگام عکاسی از ماه روشن تر، اینطور نیست.
برای اطمینان از بهترین نتایج، حتماً در راهنماهای ما در مورد عجیب و غریب انواع مختلف عکاسی نجومی مطالعه کنید!

5 نکته عکاسی نجومی

آیا نمی دانید که چگونه عکاسی از راه شیری، تصویربرداری از اعماق آسمان یا عکاسی نجومی خود را به سطح بعدی ببرید؟ در اینجا بهترین نکات عکاسی نجومی من برای کمک به شما در تولید تصاویر دیدنی وجود دارد!
1. تصویر لایه ای

انباشتن تصاویر یک روش منحصر به فرد است که برای ایجاد عکس های واضح تر و دقیق تر استفاده می شود. به منظور چند لایه کردن تصاویر، باید چندین فریم تصویر بگیرید تا در یک کامپوزیت قرار بگیرند. با این حال، اگرچه برای تراز کردن آنها بعداً، نقطه دید باید ثابت بماند، تنظیمات شما - از جمله زمان نوردهی و فواصل کانونی - باید از تصویری به تصویر دیگر متفاوت باشد.
یکی از راه‌های ثبت تصاویر یک‌باره مانند این، استفاده از حالت پشت سر هم است - اما با نقاط فوکوس خودکار متفاوت. به نام focal length stacking، چندین تصویر - هر کدام با فاصله کانونی متفاوت - برای دستیابی به یک تصویر واضح روی هم چیده می شوند.
شما معمولاً پردازش تصویر را در نرم افزارهای ویرایش پس از تولید مانند Adobe Lightroom، Photoshop و Helicon Focus انجام می دهید. می‌توانید راهنمای ما در مورد stack فوکوس را بخوانید تا نحوه انجام آن را بیابید.
2. عکس های قاب تیره بگیرید
تصاویر قاب تیره، تصاویر جداگانه ای هستند که هنگام پوشاندن لنز گرفته می شوند و فقط نویز ساطع شده توسط سنسور دوربین شما را می گیرند. شما می توانید از این قاب ها برای حذف دقیق مصنوعات نویز گرمایی از تصاویر نجومی نهایی خود با استفاده از نرم افزار ویرایش پس از تولید استفاده کنید.
الگوهای نویز گرما تقریباً مشابه آنچه در تصاویر مناسب شما وجود دارد خواهد بود. بنابراین، وقتی این فریم های تیره را کم کنید، می توانید تصویر نهایی خود را به طور قابل توجهی واضح تر و واضح تر کنید.
3. از عکاسی با نوردهی طولانی استفاده کنید
حتما از عکاسی با نوردهی طولانی در عکاسی نجومی خود استفاده کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. بیشتر تصویربرداری های نجومی به زمان های نوردهی طولانی تری برای گرفتن نیاز دارند - به ویژه اجرام اعماق آسمان و عکس های راه شیری.
همچنین می‌توانید نوردهی‌های طولانی را با سایر عکس‌های گرفته شده با سرعت شاتر کوتاه‌تر برای بهترین نتیجه کنار هم قرار دهید. برای بهبود وضوح، وضوح، نوردهی و کیفیت کلی تصویر، می‌توان چندین نوردهی را در یک کامپوزیت ترکیب کرد.

4. قانون 500 را اعمال کنید
قانون 500 محاسبه‌ای است که برای تعیین حداکثر زمان دقیق نوردهی که می‌توانید دوربین خود را بدون تاری حرکت تنظیم کنید، استفاده می‌شود. به طور طبیعی، این یک روش موثر برای کاهش احتمال ردیابی ستاره ها است.
فرمول قانون دقیق 500 500/ (فاکتور برش x فاصله کانونی) = سرعت شاتر ایده آل است.
برخی پیشنهاد می کنند که فقط 500 را بر فاصله کانونی خود تقسیم کنید. با این حال، برای دقیق تر بودن، ضریب برش سنسور دوربین خود را در فرمول لحاظ کنید.
ضریب برش در هر سنسور/نوع دوربین:
سنسور فول فریم: 1x
سنسور APS-C: 1.5-1.6x
دوربین Micro 4/3: 2x
دوربین های کامپکت: 2.7x<
مثال: 500/ (1.5 x 53) = 9.5
بنابراین، برای دوربین استاندارد DSLR با سنسور APS-C که روی فاصله کانونی 35 میلی متر تنظیم شده است، سرعت شاتر ایده آل شما باید 9.5 ثانیه باشد.
5. از آلودگی نوری اجتناب کنید
آلودگی نوری دشمن عکاسی نجومی است - به ویژه عکاسی از راه شیری. در بهترین حالت، منجر به یک تصویر مبهم می شود - و در بدترین حالت، اصلاً نمی توانید عکس بگیرید! بنابراین، حتما به جایی دورتر بروید، جایی که چراغ‌های شهر برنامه‌های شما را به هم نمی‌زند.
ماه همچنین می تواند آلودگی نوری زیادی تولید کند. بنابراین می‌خواهید در شب‌هایی که ماه نو یا در فاز هلال است عکس بگیرید.

نکته حرفه ای: برای برنامه ریزی تاریخ و مکان عکسبرداری خود از برنامه های ردیابی فاز ماه یا آسمان تاریک یا آلودگی نوری استفاده کنید. انجام این کار تضمین می کند که زمان را تلف نمی کنید - و به طور بالقوه از گرفتن عکس نهایی یک رویداد نجومی یک بار هم که شده غافل می شوید! اوه، و فراموش نکنید که منظره یاب خود را بپوشانید، که همچنین می تواند نوری را منتشر کند که بر تصاویر شما تأثیر می گذارد.
عکاسی نجومی ستاره ای: خلاصه شده
از عکاسی از درخشان ترین ستارگان گرفته تا رویدادها و تشکل های نجومی منحصر به فرد، عکاسی نجومی موضوع متنوعی است. تنظیمات و تجهیزاتی که استفاده می‌کنید مهم هستند - و همچنین داشتن دانش عمیق از تکنیک‌های مختلف مورد استفاده برای عکاسی نجومی.
امیدواریم که این راهنمای عکاسی نجومی به شما درک بهتری از عجیب و غریب های عکاسی نجومی منظومه شمسی داده باشد. بنابراین می‌توانید بیرون بروید و عکس‌های خیره‌کننده - شاید حتی جایزه بگیرید!

سوالات متداول
تراز قطبی چگونه به عکاسی نجومی کمک می کند؟
تراز قطبی فرآیندی است که در آن لنز یا تلسکوپ دوربین بدون آینه یا DSRL خود را در قطب شمال یا جنوب آسمان قرار می دهید. بدین ترتیب اطمینان حاصل می کنید که می توانید تجهیزات خود را به راحتی دقیقاً در همان زاویه چرخش طبیعی زمین و آسمان بچرخانید. ممکن است لازم باشد یک تلسکوپ یا پایه استوایی را به سه پایه خود وصل کنید تا دوربین خود را به صورت قطبی تراز کنید.
چگونه می توانم رد ستاره ها را در عکاسی نجومی ثبت کنم؟
از حالت لامپ استفاده کنید، که به شما امکان می دهد شاتر دوربین را تا زمانی که دکمه شاتر را پایین نگه دارید باز نگه دارد. در حالی که این کار را برای مدت طولانی‌تر از حد استاندارد تنظیم شده سرعت شاتر دوربین 30 ثانیه انجام می‌دهید، همه خوشه‌های ستاره‌ای باید به‌طور قابل توجهی حرکت کنند و به شما امکان می‌دهند از مسیرهای ستاره‌ای عکس بگیرید. همچنین می توانید از این تنظیمات برای عکاسی با نقاشی نور استفاده کنید.