پرسپکتیو در عکاسی: همه آنچه باید بدانید

مقدمه:

عکاسی پرسپکتیو در واقع به این مربوط است که چه چیزی را از طریق تصاویر خود به بینندگان نشان می‌دهید. ممکن است شما ترکیب بندی را از یک نقطه نظر کاملاً متفاوت دیده باشید. اما نحوه عکاسی که برای انجام این کار استفاده می‌کنید، می‌تواند کاملاً یک ترکیب بندی عالی را بسازد یا خراب کند. علاوه بر این، ما در دنیایی سه بعدی زندگی می‌کنیم و استفاده از پرسپکتیوهای مختلف در تصاویر، روشی است که شما این موضوع را منتقل می‌کنید.
آیا تا به حال تصویری عالی دیده‌اید و احساس کرده‌اید که در آنجا ایستاده‌اید؟ آیا تا به حال آنقدر به یک تصویر خیره شده‌اید که احساس کرده‌اید چشمانتان نمی‌تواند استراحت کند و به چیز دیگری نیاز دارد؟ این‌ها هر دو نمونه‌ای از بازی پرسپکتیو هستند.
طوبا بتا بهترین بیان را داشت وقتی گفت: "بدون دیدگاه، درکی وجود ندارد. دیدگاه جدید، درک جدید." این مقاله به تمام جنبه های فنی عکاسی پرسپکتیو می پردازد. همچنین اهمیت آن، انواع مختلف، نکات و نحوه تغییر دیدگاه خود را برای ایجاد حس عمق در هر تصویر جدید توضیح می دهد.

پرسپکتیو در عکاسی چیست؟

معمولاً وقتی از "دیدگاه" صحبت می‌کنیم، منظورمان نحوهٔ نگاه ما به دنیاست. اما در عکاسی، "پرسپکتیو" به چیزی متفاوت اشاره دارد. در واقع، پرسپکتیو در عکاسی به توانایی نمایش عمق در عکس و خلق یک صحنهٔ سه بعدی از روی یک تصویر دو بعدی گفته می‌شود.
اگر می‌خواهید عکاسی‌تان بهتر شود، استفاده از پرسپکتیو در عکس‌ها بسیار مهم است. با استفاده از پرسپکتیو، بینندگان بهتر می‌توانند درک کنند که شما در لحظهٔ عکاسی، چه چیزی را می‌دیدید و چه احساسی داشتید.

چرا عکاسی پرسپکتیو مهم است؟

بیان خلاقانه پرسپکتیو به بینندگان نشان می‌دهد که ساختمان‌های یک شهر چقدر بلند و یک رودخانه چقدر خروشان بوده است. علاوه بر این، استفاده از پرسپکتیو می‌تواند به مدل‌های شما کمک کند لاغرتر یا بزرگتر به نظر برسند. هنگامی که شما پرسپکتیو را تسلط پیدا کنید، می‌توانید داستان‌های متفاوتی را با تصاویر خود بیان کنید و بینندگان خود را بیشتر درگیر کنید.
عکاسی پرسپکتیو یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است که می‌توانید برای گرفتن تصاویر بهتر یاد بگیرید. همه ما جهان را از یک دیدگاه چشمی می‌بینیم، به همین دلیل تغییر عناصر در عکس‌های ما بسیار مهم است تا آن‌ها جالب‌تر به نظر برسند و داستان بهتری را روایت کنند.

انواع دیدگاه‌ها

انواع مختلفی از دیدگاه‌ها وجود دارد. برخی از آن‌ها را ممکن است قبلاً شنیده باشید، مانند نقطه گریز، پرسپکتیو اجباری یا خطوط موازی. بیایید برخی از این تغییرات را در اینجا بررسی کنیم. برای ساده‌تر کردن، دیدگاه‌های مختلف در عکاسی را به دو دسته تقسیم کرده‌ایم: بصری و فیزیکی.

عکاسی پرسپکتیو بصری

در عکاسی پرسپکتیو بصری، تمرکز بر روی اشکال، لنزها و خطوط است.
در این نوع عکاسی، الهام گرفتن از اطلاعات فضایی و اجتماعی بسیار مهم است.
مغز شما پرسپکتیو بصری را با سازماندهی عناصر هندسی و درک آنها برای ایجاد صحنه پردازش می کند.
این روش به ویژه در صحنه های طبیعت بسیار خوب عمل می کند.
پرسپکتیو اجباری

هنگامی که به پرسپکتیو در عکاسی فکر می کنید، ممکن است یکی از اولین مفاهیمی که به ذهن شما خطور کند، پرسپکتیو اجباری باشد. این نوع پرسپکتیو با دستکاری تصاویر دو بعدی بازی می کند. از کاهش اندازه برای ایجاد خمیدگی و گاهی اوقات عکس های عجیب و غریب استفاده می کند.
برخی از ایده های عکس شامل افرادی است که لوور یا برج ایفل یا سایر اشیاء و مکان های بزرگ را در دستان خود نگه می دارند. یا شاید دیده باشید که مردم خورشید را نگه می دارند یا با دو انگشت فردی را می گیرند انگار که آن ها را بلند کرده اند. هرچه عکس عجیب تر باشد، احتمالاً از پرسپکتیو اجباری استفاده شده است. از پرسپکتیو برای بازی با دیدگاه بیننده استفاده کنید.
پرسپکتیو تحریف شده

همچنین به عنوان پرسپکتیو منحنی شناخته می شود، پرسپکتیو تحریف شده از لنزهای واید انگل استفاده می کند تا خطوط مستقیم را منحنی تر نشان دهد. روش های زیادی برای دستیابی به این هدف وجود دارد اما یک مثال رایج می تواند دراز کشیدن روی زمین و عکاسی از یک آسمان خراش با نقطه کانونی روی ساختمان ها باشد.
در این زاویه، یک ساختمان بلند دورتر به نظر می رسد و هنگام استفاده از دیدگاه واید انگل شروع به خم شدن می کند. لنزهایی که استفاده می کنید، نقش کلیدی در این مثال دارند.
سه نوع مختلف خمیدگی نوری وجود دارد. بیایید آنها را با مثال بررسی کنیم:
بالشتکی (Pincushion)
خمیدگی بالشتکی باعث می شود خطوط مستقیم از مرکز تصویر شما به سمت بیرون منحنی شوند. این نوع خمیدگی پرسپکتیو در لنزهای تله فوتو رایج است. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، بزرگنمایی تصویر بیشتر رخ می دهد و باعث می شود لبه های تصویر شما منحنی شود. میدان دید کوچکتر از اندازه سنسور تصویر است و در نتیجه خطوط مستقیم به سمت گوشه های تصویر کشیده می شوند.

خمیدگی بشکه‌ای (Barrel)
همانطور که از اسمش پیداست، این نوع خمیدگی باعث می‌شود که خطوط مستقیم در لبه‌های تصویر به سمت داخل خمیده شوند، شبیه به شکل یک بشکه. این اتفاق معمولاً با استفاده از لنزهای واید اتفاق می‌افتد. در لنزهای فیش آی این اثر بسیار شدیدتر است. خوشبختانه، می‌توان این خمیدگی را به راحتی با استفاده از نرم‌افزارهایی مانند لایت روم برطرف کرد.

تغییر شکل سبیلکی (Mustache Distortion)
این ترکیبی از خمیدگی بشکه‌ای و بالشتکی است و آشکارترین اثر را ایجاد می‌کند. خطوط مستقیم تصویر شما در گوشه‌های شدید تصویر منحنی می‌شوند و در عین حال به سمت مرکز تصویر به سمت داخل خم می‌شوند. اغلب به عنوان خمیدگی “پیچیده” شناخته می‌شود زیرا در صورت عدم مطلوب بودن اثر، مقابله با آن آسان نیست. لنزهایی که به دلیل این مورد مشهور هستند شامل لنزهای ۳۵ میلی‌متری و عریض‌تر می‌شوند.

پرسپکتیو خطی (Linear Perspective)
وقتی به پرسپکتیو خطی فکر می‌کنید، به نقاط گریز فکر کنید. این تکنیک خطوط همگرایی عمودی و افقی ایجاد می‌کند تا چشم بیننده را به سمت یک نقطه گریز هدایت کند

این تکنیک برای ایجاد حس عمق بسیار عالی است. لنزهای تله فوتو برای نزدیک‌تر نشان دادن خطوط همگرا و برجسته کردن خطوط موازی بسیار مناسب هستند. صحنه‌های دورتر هنگام استفاده از لنزهای تله فوتو، حس عمق بیشتری ایجاد خواهند کرد.
سه نوع مختلف وجود دارد که از خطوط هدایت‌کننده برای ایجاد نقطه دید متفاوت و حس مقیاس استفاده می‌کنند.
پرسپکتیو تک نقطه‌ای (One Point Perspective)

در این نوع عکاسی، چشم بیننده به سمت یک نقطه در دوردست که همه خطوط به سمت آن جمع می‌شوند، کشیده می‌شود. معمولاً دوربین در ارتفاع چشم قرار می‌گیرد و صحنه‌هایی مانند رودخانه، جاده یا پل ثبت می‌شوند. این نوع عکاسی با استفاده از خطوطی که به سمت نقطه ناپدیدشونده حرکت می‌کنند، عمق ایجاد می‌کند.
پرسپکتیو دو نقطه ای (Two Point Perspective)

همانطور که از نام آن پیداست، در این پرسپکتیو خطی، دو نقطه ناپدید شدن وجود دارد. نقاط ناپدید شدن در دو جهت مختلف قرار دارند و این کار در شهرهایی که جاده ها در اطراف ساختمان ها خم می شوند، آسان تر است. پرسپکتیو دو نقطه ای برای ایجاد حس طول و عمق عالی است و با تنظیم فوکوس بر روی افق در دو جهت، صحنه را دورتر نشان می دهد.
پرسپکتیو سه نقطه ای (Three-Point Perspective)

در این پرسپکتیو، دو نقطهٔ فرار روی خط افق قرار دارند، اما نقطهٔ سوم در بالای یا پایین خط افق واقع شده است. نقطهٔ سوم، فاصله و عمق را در عکس شما افزایش می‌دهد. تصور کنید از یک نقطهٔ دید پایین به سمت یک آسمان‌خراش نگاه می‌کنید. 
نقاط فرار(Vanishing Points)

این نقطه، جایی است که به نظر می رسد تمام خطوط موجود در تصویر شما در آن به هم رسیده و از بین رفته اند. این همگرایی، عمق را به هر موضوعی می بخشد و حس فاصله را در صحنه ایجاد می کند.
ساده ترین مثال برای این موضوع، ایستادن در وسط ریل های راه آهن است. وقتی چشم شما مسیر ریل ها را دنبال می کند، به نظر می رسد که با افزایش فاصله، به سمت پس زمینه ای نامرئی همگرا می شوند. کاهش اندازه و جهت حرکت خطوط، به بیننده حس توهم دوری و عمق می دهد.

عکاسی پرسپکتیو فیزیکی

انواع دیگر پرسپکتیو تحت پرسپکتیوهای فیزیکی قرار می گیرند. این عناصر شامل نور، کنتراست، رنگ، طول و ارتفاع هستند. بیایید هر کدام را در زیر بررسی کنیم.
ارتفاع افقی

وقتی به عکسی نگاه می کنیم، مغز ما به طور طبیعی تصور می کند دوربین نزدیک زمین بوده و افق دور است. همچنین، هر چیزی که در عکس بالاتر یا نزدیک‌تر به افق باشد، در ذهن ما دورتر به نظر می‌رسد. این ویژگی مغز به ویژه هنگام عکاسی از صحرا یا ایجاد صحنه‌های ساده در عکس‌ها مفید است.
مقیاس کاهشی(Diminishing Scale)

ما نمی‌توانیم جلوی این را بگیریم که مغز ما تصور خاصی از اندازه اجسام داره که قبلاً تو ذهنش ذخیره کرده. به همین دلیل، روش "چشم‌انداز مقیاس کاهنده" جواب می‌ده. این روش باعث میشه مغز ما فاصله یا اندازه اجسام رو نسبت به هم دیگه تغییر بده.
مثلاً اگه دو تا شیء یکسان رو کنار هم ببینیم که یکی بزرگتره و یکی کوچیکتر، مغز ما فکر می‌کنه اون شیء کوچیکتر دورتره. از دوربینت استفاده کن تا با فاصله دادن به اجسام به شکلی خاص، این توهم عمق رو ایجاد کنی. 
پرسپکتیو همپوشانی(Overlap Perspective)

همپوشانی یا اضافه کردن لایه‌ها به تصویر شما نیز عمق ایجاد می‌کند. می‌توانید با اضافه کردن پیش‌زمینه، میان‌زمینه و پس‌زمینه به عکاسی خود، این عمق را کنترل کنید. اجسام در پیش‌زمینه بزرگ‌تر به نظر می‌رسند، در حالی که اجسام در پس‌زمینه فاصله ایجاد می‌کنند.
نمونه‌های رایج این پرسپکتیو را می‌توان در طبیعت با همپوشانی دره‌ها، کوه‌ها و رودخانه‌ها مشاهده کرد. بیننده با کنتراست چندلایه‌سازی، به نگاه عمیق‌تر به عکس‌های شما ترغیب می‌شود. 
نور و سایه

نکاتی درباره استفاده از پرسپکتیو در عکاسی

حالا که کم کم با هر نوع پرسپکتیو آشنا شدید، می‌توانیم به سراغ نکات عکاسی برای خلق آن‌ها برویم
عکاسی از میان اشیاء

سوژه خود را درون اشیاء قرار دهید. این کار یک قاب طبیعی برای سوژه شما ایجاد می‌کند و دیدگاهی متفاوت ارائه می‌دهد. شما می‌توانید به طور معمول اشیایی را برای عکاسی از میان آن‌ها در فروشگاه‌ها، خانه‌ها و شهرها پیدا کنید. تلاش کنید بیننده را با یک شیء جدید در هر عکس هنگام عکاسی غافلگیر کنید. این کار همچنین در طبیعت به راحتی قابل ایجاد است. مدل خود را در مرکز یک درخت گلدار یا بین کوه‌ها قرار دهید.
بالا برو یا پایین بیا
همه ما جهان را از یک سطح دید یکسان می‌بینیم که از دید عکاسی می‌تواند خسته‌کننده شود. به همین دلیل تغییر زاویه دید با تغییر فاصله دوربین از سوژه اهمیت دارد. سعی کنید برای تنوع بیشتر، پایین بیایید و از روی زمین عکس بگیرید یا روی نیمکتی بالا بروید یا از نردبان استفاده کنید.:
عکاسی به بالا یا پایین

اگر شما فردی نیستید که روی اشیاء بالا بروید یا روی زمین بغلتید، شاید بخواهید هنگام عکاسی ایستاده بمانید اما دوربین خود را بالا یا پایین بگیرید. وقتی دوربین خود را بالا می گیرید، اشیاء بزرگتر به نظر می رسند. اگر دوربین خود را پایین بگیرید، توهم کوچکی ایجاد خواهید کرد. هنگام عکاسی از کودکان و حیوانات، به ویژه در این زاویه، بدنی کوچک و سری بزرگ ایجاد می کنید.
کادر را پر کنید
در هر ترکیب‌بندی، به چگونگی پر کردن فریم توجه ویژه داشته باشید. این موضوع به اندازه نکات قبلی اهمیت دارد، زیرا فضای خالی بدون برنامه می‌تواند توجه بیننده را از سوژه اصلی دور کند. به خاطر داشته باشید که شما کنترل کامل را بر تصویر دارید و بهتر است قبل از ثبت عکس، هر جزئی از آن را با دقت برنامه‌ریزی کنید.
موضوعات در پیش‌زمینه و پس‌زمینه

همانطور که در انواع دیدگاه ها توضیح داده شد، اضافه کردن جلوه و پس زمینه به عکس شما، آن را بسیار جذاب تر می کند. بیننده در عکس گیج می شود و نمی داند به کجا نگاه کند. اضافه کردن لایه ها به هر عکسی، کاری است که عکاسان حرفه ای همیشه انجام می دهند.
بازتاب ها
بازتاب‌ها همه جا اطراف ما هستند، چه در یک گودال آب روی گوشه خیابان باشد یا در یک دریاچه. حتی استفاده از آینه روی دیوارتان. بازی با بازتاب‌ها لذت‌بخش است و عکس‌های رویایی خلق می‌کند که ترکیب‌بندی آن‌ها را جذاب می‌کند.
رنگ ها

از زمان ظهور عکاسی رنگی، عکاسان از آن برای بازی با پرسپکتیوها استفاده کرده‌اند. قرار دادن رنگ‌های زنده در اطراف یا پشت سوژه به برجسته‌تر شدن آن‌ها کمک می‌کند. به دنبال کنتراست رنگ‌ها، به ویژه در طبیعت باشید.
کنتراست
همانطور که قبلاً ذکر شد، به دنبال کنتراست رنگ و حتی بیشتر از آن، به دنبال کنتراست در هایلایت‌های عکس خود باشید. بازی با سایه‌ها در روشنایی و تاریکی عکس شما، دیدگاهی متفاوت به سوژه‌ای که بر روی آن تمرکز می‌کنید، اضافه خواهد کرد.
وضوح (sharpness)

استفاده از لنز sharp در عکاسی اهمیت دارد، اما اگر می‌خواهید پرسپکتیو را تغییر دهید، تمرکز کنید بر اینکه کدام قسمت‌های تصویر را تار و کدام قسمت‌ها را واضح خواهید کرد. تغییر تدریجی این بخش‌ها می‌تواند نتایج جالبی ایجاد کند. عکاسان به ویژه هنگام استفاده از این ابزار در پرسپکتیو، دوست دارند با بوکه به شیوه‌های غیرمنتظره بازی کنند.
از بقل عکاسی کن
همانطور که در بالا ذکر شد، سوژه شما اغلب در سطح چشم عکسبرداری می شود. پس چرا سطح پایین را امتحان نمی کنید؟ این تکنیک به ویژه هنگام عکاسی از کودکان جالب است. این به بیننده دسترسی به زندگی کودک و نحوه دید آنها از جهان در روزمره می دهد. همچنین ما را به ارتباطات آنها با دیگران نزدیکتر می کند.

نتیجه‌گیری:

عکاسی پرسپکتیو به شما کمک می‌کند تا ترکیب‌بندی‌های جذاب‌تری ایجاد کنید و کارهای کلی خود را بهبود ببخشید. سعی کنید تا حد امکان آن‌ها را در تصاویر خود بگنجانید. هر چه بیشتر با در نظر گرفتن پرسپکتیو عکاسی کنید، بیشتر به صورت دوم تبدیل می‌شود.
اگر می‌خواهید کنترل بیشتری بر عکاسی خود داشته باشید، هنگام عکاسی از هر موضوعی، مهم است که این ابزارها را در نظر داشته باشید. امیدواریم این نکات به شما کمک کرده باشد!