سیاه مشق چیدمان کلمات خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک چو دیوار ایستد در پیش چشمانت نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

آب حیوان تیره گون شد، خضر فرخ پی کجاست. خون چکید از شاخ گل، ابر بهاران را چه شد. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

هوا دلگیر درها بسته سرها در گریبان دستها پنهان نفس ها ابر دل ها خسته و غمگین درختان. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است. حصار خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

نت هایم شبیه تار موهای توست، پریشان و آزرده. پریشانی خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

آه از آن رفتگان بی‌برگشت. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم؛ موجیم که آسودگی ما عدم ماست. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

پر کن قدح باده که معلومم نیست وین دم که فرو برم برآرم یا نه. قدح باز خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

هوا دلگير ، درها بسته ، سرها در گريبان ، دستها پنهان نفسها ابر ، دلها خسته و غمگين درختان اسكلتهاي بلور آجين زمين دلمرده ، سقف آسمان كوتاه غبار آلوده مهر و ماه خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

شب است و مادران شهر غمناک. هزاران گل شکفت و خفت بر خاک. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه