چون پرسم از پناهی پشتی و تکیه گاهی آغوش مهربانت از هر جواب خوش تر. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه بسر سودای آغوش تو دارم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه خداحافظ ای داغ بر دل نشسته خداحافظ ای همنشین همیشه تو تنها نمیانی از مانده بی من تو را میسپارم به دل های خسته. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه خدا حافظ ای داغ بر دل نشسته تو تنها نمیمانی ای مانده بی من تو را میسپارم به دل های خسته. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه ای بوسه ات شراب و از هر شراب خوش تر ساقی اگر تو باشی حالم خراب خوش تر. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ستجای گلایه نیست، که این رسم دلبری ست، خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک چو دیوار ایستد در پیش چشمانت نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است شعر از حافظ خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر احسان رسول منش تبسم های شیرین تورا با بوسه خواهم چید. شعر از فریدون مشیری. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه گر دیگری به شیوه ی حافظ زدی رقم مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی رقم زدن. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه نمایش همه
خیام اگر ز باده مستی خوش باش. با ماهرخی اگر نشستی خوش باش. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه کاری ندارم کجایی چه میکنی بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود. شعر از قیصر امین پور. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه خوش داشت آدمی را شیدا بیافریند خوش داشت آدمی را ویلان کوه و صحرا یا در شلوغی شهر تنها بیافریند. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه مرد را دردی اگر باشد خوش است. درد بی دردی علاجش آتش است. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه روزگار ار نه مرادم دهد از چرخ فلک رقص نو سازم و خود چرخه شوم گرد مراد. مراد دل خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه فراق از عمر من می کاهد ای نامهربان رحمی. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه زين در كجا رويم كه ما را به خاك او ، خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه مقدار یار همنفس چون من نداند هیچکس. ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را. همنفس خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه چونکِ بیداری از آزادیِ ما سهمی نبُرد لاجَرَم افسرده خود را گیر خواب انداختیم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه نمایش همه