خیام اگر ز باده مستی خوش باش. با ماهرخی اگر نشستی خوش باش. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

مرد را دردی اگر باشد خوش است. درد بی دردی علاجش آتش است. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش وین سوخته را محرم اسرار نهان باش خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

چون پرسم از پناهی پشتی و تکیه گاهی آغوش مهربانت، خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

خوش داشت آدمی را شیدا بیافریند خوش داشت آدمی را ویلان کوه و صحرا یا در شلوغی شهر تنها بیافریند. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

چون پرسم از پناهی پشتی و تکیه گاهی آغوش مهربانت از هر جواب خوش تر. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

ای بوسه ات شراب و از هر شراب خوش تر ساقی اگر تو باشی حالم خراب خوش تر. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

این دایره تنگ میشود تا هیچ. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم؛ موجیم که آسودگی ما عدم ماست. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه