آن مایی همچو ما دلشاد باش در گلستان همچو سرو آزاد باش خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

به جام باده ما را زنده گردان بیاور آن حیات جاودانه خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

آن یار کز او خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ستجای گلایه نیست، که این رسم دلبری ست، خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

یک دست جام باده و یک دست جعد یار رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشق روی گل با ما چها کرد. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

والله که بعشق نیز قانع نشویم ما را پس از این خزان بهاری دگر است خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

چونکِ بیداری از آزادیِ ما سهمی نبُرد لاجَرَم افسرده خود را گیر خواب انداختیم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

در پردهٔ دل خیال تو رقص کند من رقص خوش از خیال تو آموزم خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر استاد یوسف کله جاهی

درخت یادگاری باز هم بالنده خواهد شد که عشق از کُندهٔ ما یادگاری تازه خواهد یافت. مدار محبت خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه