آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل همه در سایه ی گیسوی نگار آخر شد. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

کاش میمردم و آن چشم ترت را لیلا آن شب سرد که بوسید سرت را لیلا خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد. آن همه ناز و تنعم که خزان می‌فرمود عاقبت در قدم باد بهار آخر شد. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

بنگرید این کشتزاران را که مزدوران تان روز و شب با خون مردم آبیاری می کنند. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

شب است و مادران شهر غمناک. هزاران گل شکفت و خفت بر خاک. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست. ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

چیستی ای عشق ابلیسی پری هستی که ای کایـن همه جادوگری در کار دنیا کرده ای. جرعه ای در جام جان ریز از سبوی لطف خویش. تا جهان داند چه اعجازی هویدا کرده ای. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

هان مشو نومید! چون واقف نه ای از سر غیب باشد اندر پرده، بازی‌های پنهان، غم مخور. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

هوا دلگیر درها بسته سرها در گریبان دستها پنهان نفس ها ابر دل ها خسته و غمگین درختان. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم. خوشنویسی شکسته نستعلیق اثر رحیم دودانگه